zaterdag 26 januari 2013

26 IJzeren Man (slot)

Op de plek, waar ik een paar dagen geleden in mijn uppie rondreed, staan nu camera's te snorren en schaatsen honderden mensen.
 
 
Tijdens de twee rondjes die ik afleg moet ik mijn best doen niet op anderen te botsen. Voor mij komt iemand ten val en bijna krijg ik de omhoog zwiepende schaatsen in mijn gezicht. Op sommige plaatsen zijn de scheuren niet meer te ontwijken. Het is een wonder dat hier zo weinig mensen onderuit gaan. Toch zie ik diverse mensen languit op het ijs terecht komen. Geen pretje, als er meteen een aantal mensen aan je voorbij schaatsen.

 
Juist in deze omstandigheden is het ijs officieel vrij gegeven en gaan ouders met hun kinderen schaatsen omdat het nu VEILIG is. Ik zie iemand op hockeyschaatsen en een stick in zijn hand zijn huskey uitlaten. Ik zie een kinderwagen met een tweeling naast elkaar erin de baan blokkeren.
Ik ben blij, dat de eerste sneeuwvlokken zich aandienen en ik een excuus heb, deze gevaarlijke omstandigheden te ontvluchten.

vrijdag 25 januari 2013

25 Reeuwijkse Plassen

De weg naar het Wapen van Reeuwijk mag ik niet in: de weg is afgezet, men verwacht nogal wat volk. Men wil hier geen Giethoornse taferelen. Langs de straat met de naam Treebord vind ik een plekje voor de auto.
 
 
Ik loop over een bruggetje en al snel ben ik bij een prima opstapplaats. Er is een baan geveegd, die de gehele plas 's-Gravenbroek rond gaat. Bij het Wapen van Reeuwijk is het een gezellige boel. Af en toe zijn er stukken met slecht ijs. Op sommige plekken ligt een flinke plas met water.
 

Ik steek over naar een andere plas. Bij het gedeelte van de plas langs de weg is het ijs van slechte kwaliteit. De overige gedeelten van de baan, die ook weer om het gehele meer, de Elfhoeven,  heen gaat, is zeer acceptabel. Het is hier iets minder druk en er zijn geen plassen met water.
 
Ik steek nog een andere plas over. Dan kom ik bij een wat afgelegen plas, waar het ijs echt goed is. Ik denk dat dit de Vrijhoef is. Het is een flinke klus om de hele plas rond te schaatsen. Het is wat grijs en kil. Ik keer terug naar de vorige plassen. Prompt komt het zonnetje weer te voorschijn.
 
 
Tot slot doe ik nog een rondje om het meer bij het Wapen van Reeuwijk, dan vind ik het welletjes.  

donderdag 24 januari 2013

24 IJzeren Man

Ik draai vanmiddag weer een paar rondjes op het ijs van de IJzeren Man, tot de zon ondergaat.
Ik lees vaak de waarschuwing: ga niet alleen het ijs op. Weet je wat je moet doen? Met honderden tegelijk het ijs op, zoals bij Giethoorn.





woensdag 23 januari 2013

23 Rottemeren

Aan de westkant van de Reeuwijkse plassen zie ik een hoop sneeuw op het ijs. Ik kan er weinig schaatsplezier ontdekken. Ik besluit door te rijden. Gedreven door een klein beetje heimwee, parkeer ik mijn auto bij restaurant de Roerdomp.

 
Hier druipt het schaatsplezier er vanaf. Om te beginnen het waarschuwingsbord. Pas bij een dikte van 12 cm zou het ijs veilig zijn. Maar goed dat niemand zich hier iets van aantrekt. Er staan twee veegmachines geparkeerd. Later kom ik er nog een aantal tegen. Met inventieve zittingen.
 
 
Ik schaats in eerste instantie richting Bleiswijk, daar waar de A12 te zien is. De geveegde baan komt er redelijk in de buurt. Dan ga ik op weg naar de ophaalbrug, richting Oud Verlaat. Helaas komt de baan niet zover. Laat staan dat ik de brug passeer. Een klein stukje klunen vind ik niet erg. Maar een complete wandeling al klunend afleggen, nee. Zelfs het vooruitzicht over de Rotte te schaatsen krijgt mij niet zover.
 
 
Ik ontdek de eerste 'Koek en Zopie' tenten van dit seizoen. Ik besluit een bakkie snert te nemen, al vind ik 3 euro een beetje overdreven. Het is in ieder geval voldoende brandstof voor nog zeker drie rondjes schaatsen. Voortdurend alert op de slechte stukken, time ik een half uur voor een rondje, dat is dus ruim 8 km.


Welk lied wordt er bij deze koek en zopie tent gedraaid?
 
 

dinsdag 22 januari 2013

22 IJzeren Man

Als ik aankom bij de plas is er al een baan geveegd, die het mogelijk maakt de hele plas rond te schaatsen. Bij een bankje keten ik mijn fiets vast en trek de schaatsen aan. Dan begin ik aan mijn eerste ronde. Er zullen er nog een stuk of 11 volgen, waardoor ik toch weer een kleine 50 km in de benen heb. Ik ga door tot het zonnetje niet meer te zien is. De man achter de veegmachine weet van geen ophouden.
 
 
 

maandag 21 januari 2013

21 IJzeren Man

Na de hevige sneeuwval van gisteren ga ik in de buurt wat rondneuzen. Ik start bij de IJzeren Man. Daar zie ik een uitgestrekte witte vlakte. Ik kan drie schaatsers onderscheiden. Ik probeer ergens op het ijs te stappen en poolshoogte te nemen. Als ik verneem dat er overal sneeuw ligt op de plas, keer ik terug naar de auto.
Op de parkeerplaats zie ik mensen van de ijsvereniging Vught het clubgebouw inlopen. Ik vraag of zij soms een baan gaan vegen. Dat is inderdaad het geval. Tevens vertelt men dat gisteren op de hele plas is geschaatst.
Ik herzie mijn plannen.


Ik keer terug naar de opstapplaats. Op een bankje bind ik de schaatsen onder en ik ga op verkenning. Ik maak een rondje om het hele meer. Het moet ongeveer 4 km. zijn om helemaal rond te schaatsen. Soms is het ploegen door de sneeuw, soms ligt de sneeuw op een hoop en is deze te omzeilen. In de loop van de middag komt de eerste machine het ijs op. Men begint voorzichtig met het vegen van een baan. Ik doe zelf hartstochtelijk mee in het sneeuwvrij maken van een recht stuk, dat woensdagmiddag gebruikt gaat worden.

De dikte van het ijs wordt gemeten: 7-8 cm. dik.
Hopelijk kunnen zij morgen meters maken in het sneeuwvrij maken van een ronde baan, het ijs is prachtig zwart en dik genoeg.

 

zondag 20 januari 2013

20 't Zand

Vanmiddag moet ik naar een verjaardag. Veel tijd om te schaatsen heb ik niet. Dus ook niet om weer naar een verre locatie te rijden. Ik vertrek om 9 uur naar 't Zand. Ik wil dat mooie weggetje door het bos weer rijden. Ik ben benieuwd hoeveel mensen er zijn. Ik wil lekker een paar rondjes glijden over het gladde ijs.

 
Iets over half 10 ben ik bij het meer. Het is iets drukker, dan de vorige keer, maar druk is het niet. Ik bind mijn schaatsen onder en begin aan de eerste ronde. Het ijs is iets sterker geworden. De zwakkere plekken kraken iets minder. Er staat een koud windje. Ik heb te doen met de kinderen op het ijs die door pa en/of ma zijn meegesleept. Rillend in dikke jassen zitten zij te wachten tot de schaatsen klaar zijn voor gebruik.

zaterdag 19 januari 2013

19 Stille Plas

Op goed geluk vertrek ik richting Maarssen. Bij de Nieuweweg parkeer ik mijn auto, net als vele anderen, in de berm langs de weg, ondanks een parkeerverbod. Het zal zo'n vaart niet lopen met zoveel fout geparkeerde auto's.

 
Vanuit de auto zie ik de plas al spiegelen en de mensen voorbij glijden. De Stille Plas, de meest zuidelijke van de Loosdrechtse plassen, is één grote spiegel. Tijdens mijn eerste ronde om het meer, twijfel ik aan de kwaliteit van het ijs. Het is zwart en glanzend, maar het kraakt dat het een lieve lust is, het barst van de scheuren en het golft. Op sommige plaatsen lijkt het niet dikker dan 4 cm. Het zal mij verbazen als hier vandaag niemand door het ijs zakt.
Toch raak ik eraan gewend en voor ik het weet glij ik net zo zorgeloos rond, als de meer dan honderd andere schaatsers.

vrijdag 18 januari 2013

18 't Zand

Na twee mislukkingen op rij, wordt het hoog tijd dat ik me weer eens op het ijs kan begeven. Ik heb iets meer zekerheid ingebouwd. Ik ben op weg richting het plaatsje Alphen, iets onder de A58 van Tilburg naar Breda. Borden voor de recreatieplas 't Zand leiden me naar een weg dwars door het bos. Hier doet men niet aan gladheidsbestrijding. Aan het einde van de weg is een parkeerplaats. Een kort stukje lopen brengt me aan het meer.

 
Er zijn vooral veel ouders met kinderen en een slee. De heuvelachtige omgeving is ideaal om met een slee naar beneden te glijden. Op het ijs ben ik lange tijd de enige. Ik draai rondjes om het meer. Iedere keer weer 2 km tot de schemering valt. Ik heb me prima vermaakt op het ijs, dat soms een beetje kraakt, maar zeer acceptabel is. De prachtige omgeving maakt het een genot om hier een middag te bivakkeren. 

donderdag 17 januari 2013

17 IJzeren Man

Met de fiets toog ik via het knooppunten netwerk richting Vught. Het netwerk van knooppunten houdt geen rekening met sneeuwval. Er zijn wegen bij die niet zijn geveegd of waar niet is gestrooid. Dan is het ploegen door de sneeuw. Ook deze activiteit heeft zijn charmes.
 
In de loop van de middag komt ik bij de grote plas. Ik loop met de fiets aan de hand langs de zijkant van het meer tot ik dichter bij het ijs kan komen. Het ziet ernaar uit dat de hele plas is dichtgevroren. Het oppervlak ziet er strak uit. Er is niemand te zien. Ik kom alleen wat mensen tegen die de hond aan het uitlaten zijn.
 
 
Pogingen op het ijs te staan, stranden direkt. Aan de kant is het ijs niet meer dan een cm dik. Dit is erg teleurstellend. Ik had stiekem gehoopt hier de schaatsen onder te binden. Maar deze heb ik voor niets meegenomen. Daar zijn nog wel wat nachtjes strenge vorst voor nodig.
 
Op de terugweg doe ik Den Bosch aan. De vaart waar ik langs fiets ligt gedeeltelijk nog open. Ook de kleine meertjes onder de stad zijn nog niet eens allemaal dicht gevroren. Hier is een flink portie geduld nodig.

 

woensdag 16 januari 2013

16 Molenpolder

Het gebied bij Maarssen staat bekend als 'snel schaatsbaar' bij vorst. De plassen zijn niet diep en liggen daardoor snel dicht. Ik ga de proef op de som nemen, als ik over de Oudedijk rijd. Er ligt wel een aardige hoeveelheid sneeuw op het ijs.
 
 
Ik waag me voorzichtig op het ijs. Het houdt! Daar is meteen alles mee gezegd. De kwaliteit van het ijs is zeer matig door de sneeuw. Relaxed schaatsen is hier niet mogelijk. Het duurt niet lang of ik pak mijn biezen. Ik zal mijn geluk elders moeten beproeven.

dinsdag 15 januari 2013

15 Randwijk

Ik koers aan op het Lexkesveer, daar waar je kunt overvaren van Randwijk naar Wageningen. Daar moet een ondergelopen weiland zijn bevroren en is iemand een baan gaan vegen. Als ik op het viaduct naar het veer rij, zie ik in de verte de gestalte van iemand die sneeuw aan het schuiven is. Ik probeer met de auto die plaats zo dicht mogelijk te naderen.


Het hek met een bord Verboden Toegang ga ik maar niet over. Ik loop via een pad over de dijk om het ondergelopen weiland heen en kom aan andere zijde aan. Onder het prikkeldraad door begeef ik mij naar het ijs. Het gras van het weiland is door het ijs te zien. Het is niet diep, dus veel risico kan ik hier niet lopen. Ik begroet de persoon, die hier een rondje heeft geveegd. Ik maak dankbaar gebruik van zijn inspanningen. De baan is niet supergroot, maar ik kan hier schaatsen op echt natuurijs, midden in de natuur.

 
Na een uurtje houdt de andere schaatser het voor gezien. Hij bindt de stokken van de bezem en sneeuwschuiver op zijn fiets. De attributen zelf verdwijnen in een brede tas, die middels vele 'spinnen' op de bagagedrager van de fiets wordt bevestigd. Ik houd het zelf nog een half uurtje vol. Op de terugweg klim ik toch maar over de twee hekken. Ik heb mijn eerste schaatservaring van dit jaar te pakken.