Op goed geluk vertrek ik richting Maarssen. Bij de Nieuweweg parkeer ik mijn auto, net als vele anderen, in de berm langs de weg, ondanks een parkeerverbod. Het zal zo'n vaart niet lopen met zoveel fout geparkeerde auto's.
Vanuit de auto zie ik de plas al spiegelen en de mensen voorbij glijden. De Stille Plas, de meest zuidelijke van de Loosdrechtse plassen, is één grote spiegel. Tijdens mijn eerste ronde om het meer, twijfel ik aan de kwaliteit van het ijs. Het is zwart en glanzend, maar het kraakt dat het een lieve lust is, het barst van de scheuren en het golft. Op sommige plaatsen lijkt het niet dikker dan 4 cm. Het zal mij verbazen als hier vandaag niemand door het ijs zakt.
Toch raak ik eraan gewend en voor ik het weet glij ik net zo zorgeloos rond, als de meer dan honderd andere schaatsers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten